Karneler Sadece Öğrencinin Değil Bütün Ailenindir

2017-2018 Eğitim-Öğretim yılının sona ermesiyle karne heyecanı başladı. Peki karnelerden ne çıkarmalıyız , öğrencilerin , çocuklarımızın başarı ölçütü sadece karneler midir. Karne, sınıflandırmacı yetişkinlerin ürettiği bir formatlama aracıdır. Okullarda ilk olarak 1800’lerin sonlarında görülmüştür. İlk karnelerde, öğrencilerin ulaşması beklenen beceriler listesi ve bu becerileri edinip edinmedikleri belirtiliyormuş. Yani not yok, sıralama yok, etiketleme yok. Karneyle sadece başarısız olanları değil, başarılı olanları da etiketlemiş oluyoruz. Onların gerçek yetenekleri yerine, listedeki derslerde ne kadar iyi olduklarına bakıyoruz. Çocuklar farklı ama liste aynı. Okul, öğretmen ve anne babaların başarısı, başarısız çocuklar üzerindeki becerileriyle doğru orantılıdır. Karneler hepimiz için çıkarım yapılması gereken bir daha ki seneye nelere , nasıl hazırlanmamız gerektiği ile ilgili bütün aileye ipucu veren bir çetele gibi düşünülmelidir.Çocuklarımızın bizlerin sevgi, ilgi ve desteğimize en çok ihtiyaç duydukları zamanlardan biri de belki bu zamanlardır. Bu zamanlarda malesef çocuklarımızın başarılarını bir karnelerde ki üç beş rakama sığdırıp onların kocaman yüreklerini , bambaşka yeteneklerini görmezden gelmeyelim. Çocuklarımızın başarıları birçok nedene baplı olarak değişebiliyor. Çocuğunuzun zihinsel performansı , öğrenme becerileri , okula ve öğretmene karşı tutumu , okul ve öğretmenlerin bilgi ve tutumları, anne babanın beklenti ve tutumları bu nedenlerden bazılarıdır. Bu nedenlerden biri ya da birkaçından olumsuz bir şekilde etkilenen çocuğunuzun karnesi de sonuca bağlı olarak iyi ya da kötü olarak etkilenecektir. Kötü karne çocuğunuzun olumsuz tutum ve davranışlarla karşılaşma riskini arttıracaktır. Sevgi yetersizliği , olumsuz koşullar, yanlış tutumlar ve ilgisizlik. Bu tür koşullar farklı gelişim döneminde ki çocuk ve gençlerde zaman zaman medyadan da izlediğimiz üzücü sonuçlara yol açan davranışlar sergilenmesine yol açmaktadır. Özellikle aşırı otoriter ve baskıcı ailelerin çocukları için karne günü adeta bir ´´kabusa´´ dönüşebiliyor. Bu çocuklar , karnelerindeki kötü notlardan dolayı ailelerine verecekleri hesabın endişesiyle yalana başvurma, evden kaçma hatta intihara teşebbüs etme gibi davranışlar sergilleyebiliyorlar. Onun içindir ki karnelere ve hatta çocuklarımızın yaşamı boyunca yaptıkları, yaşadıkları ve karışılaştıkları olay ve ortaya koydukları tavır ve ürünler karşısında olumlu veya olumsuz abartılı tepkiler verilmemelidir.

KARNE ÇOCUĞUN RUHUNU TANIMAZ
Aileler karne sonuçlarını nasıl değerlendirmeliler?
Çocuklarına zarar verdiğini düşünen ebeveyn ya da öğretmen yok gibidir. Karnenin anlamı konusunda öncelikle öğretmen bakışının sağlıklı olması gerekir. Bürokratik bir gereklilik gibi algılanan karne, bir çocuğun ruhunu tanımaz. Hiçbir karne sosyal zekâyı ölçmez. Notlar cesareti, azmi, dürüstlüğü değerlendiremez. Niçin hakikatte küçüklerin daha çok saygıya, büyüklerin daha çok sevgiye ihtiyacı olduğunu bir karne anlayamaz. İletişim becerisi, hizmet ruhu, yardımlaşma, özgüven karnede yoktur. Bunlar hayat başarısı, karne okul başarısıdır. Okul başarısı hayat başarısının sadece % 20’lik kısmını açıklayabilir. % 80 çoğunlukla % 20’den daha büyüktür.

Çocuklar tatilde okullar açıkken yapmadğı , yapamadığı şeyleri yapsın.Aileler olarak bunlara imkan sağlamaya özen gösterelim.
Her gün aynı şeyleri yapmanın zihninizi nasıl tembelleştirdiğini bilseniz irkilirsiniz! İlke, ‘Yapmadığınız şeyleri yapın’ olmalı. Çeşitli kurslara elbette çocuklar tatilin tamamen boş geçmemesi için gönderilebilir. Ancak çocuklarınızın bütün günlerinide kurslarla planlamayın.